-
bir üzücü darbe daha. tam toparlanırken yenisi. yenisi ve yenisi...
zannediyorum ki insan kırıla kırıla bitip yok olmuyor.
çok güzel umutlarla ve tertemiz başlamıştık oysa ki. müthiş insanlar tanıdım.
umuyorum ki ileride, hani geçmişten bir şey geldiğinde sımsıcak sarılırsınız ya, işte öyle geri gelsin ve sarılalım.
dinleyen, hayatıma giren herkese teşekkür ederim oradaki.
meta sözlük saksısına diktiğim tüm yazılarımı, buraya getirip toprağa yerleştireceğim.
muhakkak dibinde meta sözlük saksısı kalacak.
iyi ki gelip yazdın larden. benim elim varmadı. -
ders çalışması için zorlar ebeveyn çünkü gelecekte güzel yaşamasını ister. çocuk kızar ebeveynine. başka ebeveynlerle kıyaslar, özellikle sorumsuz olanlarla. öfkelenir, nefret duyar...
sobaya dokunmaması için kızar, belki vurur eline ebeveyn. çocuk kızar ebeveynine. öfkelenir, nefret duyar...
çünkü bilmez çocuk gerçeği, eksik bilir çoğu şeyi. eksik bildiğiyle yaptığı çıkarım da eksik olur. öfkelenir, nefret duyar...
halbuki ebeveyninin tek isteği, güzellikleri görsün, güzellikler bulsun, güzel yaşasındır...
bilmez çocuk, hakaret eder, küfreder, belki iftira atar...
hak etmese de ebeveyn, hakkaniyetli olamaz çocuk. çünkü hakkaniyetli olamayandır çocuk.
çocuklaşmamak gereklidir bilinmeyen hakkında...